Show all data

• Metadata

  Text

  • In nomine Domini nostri Iesu Christi salvatoris. Ea que secundum legem salubriter diffiniuntur, licet solus sermo sufficeret, tamen pro euitanda futuri temporis ambiguitate fidelissimis scripturis et documentis sunt commendanda. Quamobrem ego Adelstanus rex Anglorum, pro eterne retributionis spe et relaxatione peccaminum meorum, ad laudem Domini nominis et ad honorem sancti Pauli apostoli et gentium doctoris, regali auctoritate renouaui atque restauraui libertatem ad monasterium ipsius statutum in Lundonia ciuitate, ubi diu sanctus Erkenwaldus episcopatum tenuit, qui etiam propensius in monasterii studens proficuo, illud priuilegium, quod hactenus in prefato habetur monasterio, in Romulea urbe petebat, aliaque quamplurima priuilegia que nostri antecessores pro redemptione animarum suarum et pro celestis regni desiderio constituerunt in illo monasterio scripta continentur.
    Hec est interim illa libertas quam ut perpetualiter in sepedicto monasterio permaneat animo libenti constituo, id est .x. mansas ad Sandonam cum Roðe, et .viii. ad Eardeleage cum Luffenheðe, et .x. ad Bylcham cum Wicham, et .viii. ad Tidwolditun, et .xii. ad Runweolla, et .xxx. ad Eadulfes næsa, et .x. ad Drægtun, et .viii. ad Berne, et .x. ad Neosdune cum Willesdune.
    Hanc ego libertatem, pro petitione et admonitione uenerabilis episcopi Teodorici qui tunc temporis eidem monasterio prefuit, placabili mentis deuotione dictare, scribere, commendare procuraui. Si quis uero quod non optamus huius decreti aduersitatem infringere temptauerit aut aliter quam a nobis statutum est mutare presumpserit, sit a consortio Domini nostri Iesu Christi segregatus et cum lupis rapacibus ponatur, et eius ligaturis se constrictum sciat cui Christus claues celestis regni commendans ait, Tu es Petrus et super hanc petram edificabo ecclesiam meam et tibi dabo claues regni celorum, et quodcunque ligaueris super terram erit ligatum et in celis, et quodcunque solueris super terram erit solutum et in celis. Denique adhuc pro ampliori firmitatis testamento omnimodo precipimus atque precipiendo obsecramus, ut maneat ista libertas insolubiliter ab omni seculari seruitio cum omnibus per circuitum ad se rite pertinentibus, campis, pratis, pascuis, siluis, riuulis, tribus exceptis, expeditione, pontis arcisque constructione, et exercitu. Idcirco uero huius donationis munificentiam tam firmiter atque inmobiliter imperamus quia pro hoc a Domino celestem beatitudinem accipere speramus, illo annuente cui est honor et potestas et imperium per infinita secula seculorum.
    Deinde huius decreti consentiens testis fuit Adelgarus archipresul <et> Oskytel metropolitanus Eboracensis ecclesie, et Ælfstanus Lundoniensis episcopus, et Aðulf Herefordensis basilice episcopus, et Ælfere dux, et Brihtnoð dux, et Ælfric abbas, et Ælfstan abbas, et alii multi.
• Metadata

  Old Text

  • In nomine domini nostri Iesu Christi salvatoris. Ea que secundum legem salubriter diffiniuntur,licet solus sermo sufficeret, tamen pro euitanda futuri temporis ambiguitate fidelissimis scripturis et documentis sunt commendanda. Quamobrem ego Æthelstanus rex Anglorum pro eterne retributionis spe et relaxatione peccaminum meorum ad laudem domini nominis et ad honorem sancti Pauli apostoli et gentium doctoris regali auctoritate renouaui atque restuaraui libertatem ad monasterium ipsius statutum in Lundonia ciuitate, ubi diu sanctus Erkenwaldus episcopatum tenuit, qui etiam propensius in monasterii studens proficuo illud priuilegium quod hactenus in prefato habetur monasterio in Romulea urbe petebat aliaque quamplurima priuilegia que nostri antecessores pro redemptione animarum suarum et pro celestis regni desiderio constituerunt in illo monasterio scripta continentur. Hec est interim illa libertas quam ut perpetualiter in sepedicto monasterio permaneat animo libenti constituo, id est .x. mansas ad Sandonam cum Ro∂e, et .viii. ad Eardeleage cum Luffenhe∂e, et .x. ad Bylcham cum Wicham, et .viii. ad Tidwolditun, et .xii. ad Runweolla, et .xxx. ad Eadulfes næsa, et .x. ad Drægtun, et .viii. ad Berne, et .x. ad Neosdune cum Willesdune. Hanc ergo libertatem, pro petitione et admonitione uenerabilis episcopi Theodorici qui tunc temporis eidem monasterio prefuit, placabili mentis deuotione dictare, scribere, commendare procuraui. Si quis uero quod non optamus huius decreti aduersitatem infringere temptauerit aut aliter quam a nobis statutum estb mutare presumpserit, sit a consortio Domini nostri Iesu Christi segregatus et cum lupis rapacibus ponatur, et eius ligaturis se constrictum sciat cui Christus claues celestis regni commendans ait, Tu es Petrus et super hanc petram edificabo ecclesiam meam et tibi dabo claues regni celorum, et quodcunque ligaueris super terram erit ligatum et in celis, et quodcunque solueris super terram erit solutum et in celis. Denique adhuc pro ampliori firmitatis testamento omnimodo precipimus . atque precipiendo obsecramus ut maneat ista libertas insolubiliter ab omni seculari seruitio cum omnibus per circuitum ad se rite pertinentibus, campis, pratis, pascuis, siluis, riuulis, tribus exceptis, expeditione, pontis arcisque constructione, et exercitu. Idcirco uero huius donationis munificentiam tam firmiter atque inmobiliter imperamus quia pro hoc a domino celeste beatitudinem accipere speramus, illo annuente cui est honor et potestas et imperium per infinita secula seculorum. Deinde huius decreti consentiens testis fuit Adelgarus archipræsul et Oskytel metropolitanus Eboracensis ecclesie, et Ælfstanus Londoniensis episcopus, et A∂ulf Herefordensis basilice episcopus, et Ælfere dux, et Brihtno∂ dux, et Ælfric abbas, et Ælfstan abbas, et alii multi.